Er welt een traan?
Er raast een storm langs de schaapskooi
van mijn verwachtingen, buiten wacht de wolf
van emoties die eerder leken uitgestorven,
ontdaan van alle overtollige vachten, er
welt een traan uit de sikkel van de maan .
Voor zover de heide reikt huizen op deze
gekuiste grond veel makke schapen gedreven
door de herders van de ledigheid, ten prooi
gevallen aan de melancholiek van dat ene
zwarte schaap, altijd in de minderheid.
De trotse dag loopt op z’n laatste halmen,
begraaft de aardse vuilnis achter zich, laaft
zich aan de dramatiek van de hemelnacht, breekt
in kristallen splinters van het sterrenstof , verlicht
deemoedigheid als transcendente ziel in elk gedicht.
... Illustratie: Bron: Mindofman ...
Schrijver: Pama, 4 oktober 2020Geplaatst in de categorie: psychologie