Netgedichten

netgedicht (nr. 72.464):

Een muze die Rosa heet...

Het spel dat ons mooie leven is.
De kunst om dat spel te spelen.
In het theater, dat leven heet.
Van toeval bedoeling maken.
Dat is wat kunstenaars doen.

Een levenskunstenaar zijn,
is niet met pensioen gaan.
Is kunst blijven maken.
Is blijven fantaseren.
Is verwonderen.
Verbinden.
Schrijven.

Theaters veranderen met de tijden mee.
Worden opgebouwd en afgebroken.
Artiesten komen en vertrekken.
De lieve muze Rosa blijft.
Speelt voor ons.
Vernieuwt zich.
Inspireert ons.
Spontaan.
Altijd.

... Het oude Rosa Spier Huis in Laren NH wordt afgebroken. Het theater werd gesloopt. De muze, die Rosa heet, nam haar intrek in een nieuw gebouw. In een nieuw theater. The show goes on. Het leven ook. ...

Zie ook: http://www.albertweijman.nl

Schrijver: Albert C M Weijman, 12 oktober 2020