Netgedichten

netgedicht (nr. 73.252):

Voor een verre vriendin

Er is weer een zerk bij op het kerkhof
Van onze hectiek naar onaards verlof
We waren nog geen klein beetje verrast
Toen je plots naar memorie was vekast

Oud zijn we nog niet en jij was jonger
Ouderdom scheen nog een lange reis
Je stond in je vakgebied aan de top
Je carrière was niet bepaald een flop

Onherroepelijk kwam de ziekte terug
Alle vooruitzichten finaal herleid
Tot het ultieme laatste feit
Gelaten voelde je de muur in je rug

We koesterden verschillende kleuren
Savoureerden vele smaken en geuren
Oevers bleken soms ver uit mekaar
Drijfveren niet altijd verstaanbaar

Maar uiteindelijk hielden we contact
We konden ons temperament knechten
Nuance door onze meningen vlechten
Respect voor elk geloof heelt menig hart

Jij bent nu geland in dat niemandsland
Voorbij het amechtig aards streven
Wij gaan nog even door met dit leven
Jij bent weer in de eeuwigheid beland