Netgedichten

netgedicht (nr. 73.925):

Gewapende stilte

ik zwaaide wit
een maagdelijk
doek voor vrede

we schreeuwden niet
maar gonsden in
veelal lage tonen

in ongearticuleerd
komen bleef de club
rustig stromen

na enige opschudding
hier kregen we
horzels in het vizier

geel blauwe kleuren
formeerden het
toekomstig gebeuren

maar wij zijn af van
het dollen weigeren
in stof te rollen

hernemen onze
grondwettelijke plaats
in gewapende stilte

er is geen baas waar
wij komen gaat macht
over zichzelf dromen