leeservaring

Als ik poëzie lees
lees ik om het onbegrijpelijke
behoeft geen bevreemdende bril
tussen de woorden zit de amechtigheid
de geest geurloos en onuitsprekelijk verleden tijd
mijn mond blaast dan bellen van beelden
demonen verdronken in mijn geheugen
heel soms komt een oud vergaan schip boven water
krijg ik wat speelruimte
in het heden van het hoofd het kraaiennest
en kan ik van daar uit plonzen in een poel van geuren
geuren van vroeger van dingen die niet meer bestaan
spaarzaam soms 't geurspoor
tot het vreemd souvenir en uitpakt met nieuwe blik

Schrijver: Emiel Warswater, 15 april 2021

Emiel.Warswateroutlook.be

moeilijke poëzie geeft ruimte aan het onbestemde van het leven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 171