Netgedichten

netgedicht (nr. 73.961):

The last dance

adembenemend
liepen je voeten
zonder zichtbare
sporen na te laten

alleen al
het synchroon
bewegen gaf geen
enkele fout prijs

ik volgde
zoals altijd als
jij leidde en figuren
opfleurde uit grijs

mijn dansen met
jou kende subtiliteiten
zoals de steun in je rug
een versnelling bij vlucht

ook onze plaats
in de ruimte bij het
bewegen is er door
de muziek ingeweven

in alles straalde
het paren ook toen
ik jou voor the last
dance kwam halen