Witte kamer

Jij daar
toen
in die kamer
van het witste wit
hoe jij nog vader blijven moest
en ik
het kind
met nog vele morgens te gaan
maar ik zag
witte angst
in grijze ogen staan
hoe ze bloeiden
daarbuiten
uitdagend en rood, de rozen,
trok augustus
nog één keer
alle registers open
ik wist al
van lege kamers
en dat verdriet
na jaren ook slijt
maar niet
dat leegte
voor altijd achterblijft.

Zoveel later
danst in mijn huis
vol kleur en licht
het kind
dat zegt
als ik groot ben
wil ik de maan
ze lacht
ik
slik
want jij
kijkt me aan.

afscheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 140