Netgedichten

netgedicht (nr. 75.488):

Speelde genie

ik zag
het pad
voorbijgaan
in passerende
bomen en struiken

het hoge buiten
ving blauw met
snelle wolken
in een dunbevolkt
firmament

boven het ruisen
van de wind
hoorde ik de echo
van jouw hakken
in gelijkmatigheid

de mantra van
beweging had
zijn eigen melodie
in het kraken van
takjes speelde genie

in een magische
verbondenheid
hoorden wij het bos
voelden het samen
van vele entiteiten

wisten ons
opgenomen in
de paradijselijke
levensenergieën van
het eeuwig groene mos