het minderwaardigheidscomplex
als behang met ogen weten we alles
van de jochies die nu mannen zijn,
waar onze vingertoppen overheen willen glijden.
wisten we eerder niet hoe we zwelgen in hun lach?
hoe we kijken door onze wimperharen
naar het irreële slag?
op geeltjes zingen we hen hymnen toe,
naast een bord vol fastfoodzwijn.
en ’s avonds ontpoppen we de wijn,
drukken kusjes op het liefste plekje in hun hals.
het maakt de nachten minder lang, voor de meisjes
die op de knieën gaan.
ook al trekken we de littekens naar binnen, omdat zij
alleen voor de spiegel staan.
Zie ook: https://www.goodreads.com/souza_sevichny
Schrijver: Souza Sevichny
28 november 2021
Geplaatst in de categorie: ex-liefde