Ode aan de terreinknecht

De boel aan kant om ruimte te creëren,
in ochtendstilte loopt een man, hij zucht
en uit zijn mond ontsnapt een wolkje lucht,
hij schudt zijn schouders los en schikt zijn kleren

Nog gisteren werd op dit gras gespeeld,
de noppen hebben veel geruïneerd,
de man, hij bukt, bekijkt een pol en keert
de sprietjes in zijn handen vol met eelt

Vakkundig als hij is, weet hij wat moet
gebeuren om het veld voor ’t weekend op
te lappen, over een paar dagen wordt ’r

een keurig nette mat verwacht, dus goed:
aan ’t werk! De kringloop in een notendop,
ja, zonder avontuur duurt leven korter

... uit de bundel: ‘Sportgedichten’ (2021, Jongenelen & Van Liempt) ...

Terreinknecht ode sonnet voetbal sport

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 91