Netgedichten

netgedicht (nr. 76.254):

moorddadig

wanneer licht geluidloos
over een bloedrode einder klimt
is de nacht verslagen
en het hoofd ligt eenzaam
in een lijkbleek bed

ogen houden het duister vast
koesteren nog
de zoete draaikolk van de droom

maar het hoofd herkent het lichaam
dat zich strekt

en haar nacht tuimelt
in de afgrond van de tijd

en de mond hervindt de woorden

nu snel een bakkie koffie schat
want anders ga ik moorden