de overkant

hij vergroeide met de
tralies en het uitzicht
op een blinde muur
aan de overkant

hij slaat zijn vuisten
niet meer kapot
noch trapt hij
tegen muren

in zijn oren suist de
dood in tergend trage
tijd torst zijn ziel een
onuitwisbare last

diepe rouw balt in hem
samen als hij denkt aan
dat ene ogenblik van
volmaakt kindergeluk

vader tilt hen op
een reiger vliegt met de
jongen mee mama lacht
in onbevangen licht

een briesje streelt
zijn zachte wangen
met wapperende vlag
vaart een witte boot

naar de overkant

Schrijver: J.Bakx
23 januari 2022

joseline.bakxxs4all.nl

gevangenschap

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 235