Vers
Om publiekelijk op te vallen,
iets ongerijmd te kunnen zeggen
waarbij de monden openvallen,
lezers unheimlich worden verwend.
De sluizen staan op welkom, maar
niet ieder woord mag binnenstromen.
Opsommingen mondjesmaat,
geen al te persoonlijke herinneringen.
Verhalen, grapjes, eruditie
komen grandioos te kort.
Het leven is meer dan jojoën
of hoe een woordprofessor fopt.
Dit gedicht verfrist de herhaling
op een intrinsieke manier:
er is al zoveel gezegd, de dichter
dwingt de tijd tot een vertaling!
Niet met de jas die iedereen past,
noch in de stijl van menige dwaling.
Juist: iets van een onverwachte schoonheid:
Iemand die zijn oren wast...
Inzender: K. Bladzij, 8 februari 2022
outlook.comGeplaatst in de categorie: sterkte
Verfrissing 3.0 met 1 stemmen 
190
190
Geef je reactie op deze inzending:
ik bepleit een zuivering op de persoonlijke, poëtische aanpak.
Blijven hangen in maniertjes,
amper lef te tonen voor een publieke
zaak, almaar in romantische dwaal-
dromen verkeren en ook nog denken
dat je doorwrochte verzen maakt...
Een oorwassing is wel eens op z'n plaats, nijvere collega's!
Je woorden spreken mij aan, ook al ben jij van het abstracte. Wees niet bang voor rearrangementen. Ook die kunnen nieuw licht werpen op belegen wijn...