Netgedichten

netgedicht (nr. 76.584):

CONCREET

============================

07.00 uur: een vrachtwagen rammelt en remt
de werksoldaten starten de machines
hameren in putten, lachen in loopgraven

mager onkruid verlangt stilletjes
naar de platonische kus van een bui
of het eind van deze zomer

van god verlaten mensen rennen
als honden in de regen,

afgeplakte ramen, waar weduwen en gekken
in cirkels van gedachten leven

een drukke, stinkende straat,
advertenties gillen in alle kleuren in het rond:
vrolijke gebitten, tijdelijke baantjes, geld voor nul procent
dubbele hamburgers, hap maar toe
langs stoepranden taxi's als lonkende hoeren

kijk, dat is een zwerver die zelf
het er naar gemaakt heeft
het lot is een grimmige jongen,
die onlogisch wandelt,
als een monnik die danst
met de duivel in de nacht

werk, dood en rekeningen
dat is het voor de rest

een piepkleine, puntige
kiezel rammelt van binnen
daarom, daarom is het
dat je niet springen kunt

==========================