Symbolisch (III)
Dat de huidige schrijfwijze
van sommige woord-esthetici
keldert naar
een bombastisch-snobistisch
'ikke spele met woorde
en het dondert niet wat jij er van vindt'
en uitmondt in
een schrijnende verminking van zinnen,
showt een groot gebrek aan
smaak, geduld en bescheidenheid.
Waarom een ode aan je oom
goedkoop en gejaagd in elkaar geflanst?
Raak liever in de ban van een symbool:
een beeld dat ontstaat uit een plantenvorm...
Inzender: K. Bladzij, 30 april 2022
outlook.comGeplaatst in de categorie: planten
Tegenspel 2.5 met 2 stemmen 
125
125
Geef je reactie op deze inzending:
Mijn woorden en frasen staan bol van de esthetiek, weleens van woordvonsten op rijm gehoord? Geen sinecure hoor, kijk maar naar onze snelsonnetteurs. Prozaïsch "dichten" in toverformules kan ik ook, maar dat bevredigt mij niet zo.
Ben bang dat je mij eerder schaart onder rederijkers, bewerend dat mijn verzen hol staan van mijn doceertrant, iets dat volgens jou geen ruimte biedt aan wat JIJ verstaat onder poëzie, Kees!
Maar mag het? We leven in een vrij land gelukkig! Enfin, genoeg zand onder de tegels opgelicht...Ik ga me denk ik maar eens storten op een langzaam, traag, heel lang gedicht...wellicht zal dit vele Bladzijden beslaan...!
Toon ik geen gevoel in mijn verzen?
Geef gewoon toe dat jouw doceertrant
de Poëzie weinig kans geeft. Bij jou
prevaleert de kennis, de grap. Stap
van je collegetrap af, besteed je tijd
meer aan esthetiek van de woorden.
Kortom: versober artistiek!
Begin bij Gerrit Achterberg.
Er wordt al genoeg geperverteerd proza verkocht voor poëzie,
zelfs onder de hoogste laureaten in dit land...
Maar vanwaar nu weer deze tegenstoot, het is toch zo? Val mij niet aan, maar "les autres", als je je ergert aan hun stijl. Trouwens, ik meen dat de poëzie van de heer Bladzij praktisch uit louter proza bestaat, zonder enige lyriek. Verklaar waarom dit snelsonnet van mij geen poëzie is, Kees.
Smaken verschillen weliswaar, maar niet àlles van weerloze waarde hoeft toch per se symboliek te bevatten?
verraadt meteen de snelle grap.
Meestal satirisch, ook wel lyrisch,
maar poëtisch? Nauwelijks wat.
Immer wieder hetzelfde stramien.
Eén symbool laat véél meer zien.
Hier spreekt geen prozaïst maar lyricus
Ik stop er dagelijks één
in de bus
Een snelsonnet, als
terrible enfant
Geen zee gaat mij te hoog als mer à boire,
Kijk ook eens in je eigen petit miroir!
Een symbool of niet -
deze site spuit poëzie!
Geen proza-fictie...
Dus wie schuinmarcheert hier?
Groeten van ondeugende Kees.
(uit voorraad leverbaar,
dikwijls paraat),
doch in de meeste gevallen verpakt in fictie, danwel vermengd.
2. Heb weinig op met Oost-Indische dovenetels en kersen, hou het meer bij Oost-Indische inkt...
3. Neem je nog een (symbolisch) initiatief richting schuinsmarcheerders?
4. Een welgemeende groet uit niemandsland!
A propos: Valt jouw doorgaans spuiende
feitenkennis onder poëzie? Je lijkt steeds colleges te geven. Of geldt
de doofnetel ook voor jou als symbool?
Er is sprake van een neerwaartse trend van een binnenwaarts gericht ego. En dat doet in al z'n onbeholpenheid soms zelfs narcistisch aan. Misschien zou je zulke flierefluiters en jeremieerders rechtstreeks op hun beklagenswaardige stijl (of überhaupt het gebrek aan stijl) kunnen aanspreken? Heeft wellicht meer effect...je weet maar nooit.
Hoe dan ook, voor het overige heb ik niets aan jouw - overigens terechte - observaties toe te voegen.