ALS JIJ EEN KIP WAS

----------------------
------------------------------------
als jij een kip was zou ik je nooit slachten
als jij een kat was mocht je me altijd krabben
als mensen konden kwispelen
stond mijn staart nooit stil
voor jou
------------------------------------
----------------------

... .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Waarom heeft dit kleine gedichtje de uitwerking die het heeft?
Volgens mij is hier Freuds' theorie van het onderbewuste aan het werk. Het onderbewuste, is volgens Freud en Jung, die zelfs nog verder ging en ook een soort algeheel menselijk onderbewuste voorstelde, gevuld met archetypen, mythes die heel de mensheid aanspreken en aanvoelen. Zoals het archetype van de oermoeder, de zondvloed, de duivel, de wijze, de redder, de Warrior/krijger/ridder, de exodus etc.
Het onbewuste is de plaats waar alle donkere, diepere verlangens en gedachten en wensdromen veilig worden opgeborgen, onder toezicht van het zogenaamde über-ich of über-ich, waardoor ze slechts met mondjesmaat naar het bewustzijn doorsijpelen, vaak in een andere vermomming.

De Freudiaanse verspreking is hier een voorbeeld van, wanneer een geheime, verboden gedachten toch door de filter van de censuur van het super-ego glipt.
In het onderbewuste worden dus zaken als een moordwens, ongepaste seksuele verlangens zoals incest, agressie, etc. weggestopt. Dit gedichtje geeft door het woord -slachten- als eerste associatie dus het slachten van mensen, maar later beseffen de hersenen dat dit juist goedaardig bedoeld is, en dit geeft een opluchting, een kortsluiting, en daarna een soort opluchting in de hersenen.

Het volgende woord: poesje, heeft ook onbewust of bewust seksuele connotaties, het woord - krabben- ook. Door de cognitieve dissonantie, beter nog cognitieve associatie, beseffen de hersenen dat het woordje - krabben- in deze context als iets positiefs gezien moet worden.
In de laatste zin, - mijn staart staat nooit stil als jij er bent -, leest het onbewuste misschien dat het woordje staart een ander lichaamsdeel bedoelt.

Dit is misschien de reden dat mensen dit simpele gedichtje toch leuk, goed en verrassend vinden. Het onbewuste leest het in eerste instantie anders, en er is een kleine kortsluiting in de hersenen, om de andere betekenis later er in te zien.
Met andere woorden, dit gedicht speelt met het onbewuste, en krijgt daardoor een bepaalde uitwerking, net zoals humor die mensen door een verrassende opmerking /woordcombinatie op het verkeerde been zet, tot men dit beseft, en waardoor het als grappig wordt ervaren.

Zo'n lang verhaal en (vergezochte) uitleg?
Ja, ik vermoed dat het zo werkt.
Overigens is dit gedichtje eigenlijk door mijn onbewuste in één keer in een minuutje geschreven, en pas later begon ik erover na te denken waarom het dit effect heeft op de leze ...