Netgedichten

netgedicht (nr. 78.434):

Blauw dromen

mijn zicht is van buiten uit gekaderd
in zes vlakken glas
derhalve zie ik haar als afgebakend
echter haar uitstraling suggereert
over houten drempels heen een schoonheid
die in haar verschijning mijn droom benadert

daarin dansen wij rond de tafel
die ons een vage ruimte toebedeelt
zij schrijdt in geur "de parfum roze"
bijna op tastbare afstand
doch fier niets steelt van haar gang
ik heb maar te volgen, zij heeft het zo verkozen

en ik, ik verblijf in mijn zucht
met haast verblinde ogen
word in een zwoele wind meegezogen,
het is blauw dromen in de lucht