Netgedichten

netgedicht (nr. 78.495):

reis naar Parnassus

toen hij van de fiets viel
dwarrelden uit zijn dichtersziel
de laatste letters

het vermoeide hart legde
de poëzie
met zachte handen neer

iemand schreeuwde iets
tussen donkere kastanjebomen
aan het einde van het pad

het dichtershoofd draaide opzij
onder het asfalt golfde de toekomst
de zee was hoorbaar in de verte

zijn gedichten leven voort
vanaf Parnassus
schenkt hij het licht