Netgedichten

netgedicht (nr. 79.013):

Metafysische fonteinen

Zoals bij zeer en teerbeminde exuberante poëtessen
alhier of waar dan ook ter stede weet door het lot getekende
ook niet van kous en rand en hoed
noch van het naadje hoe het moet

Decorum morum Moriae
Erasmencyclopediae
weet niet hoe teen zowel als tander
zich corporaal alsmee mentaal psychosomatisch etaleert

Doch voelt des al en niet te min
aan thee en water tot zijn kin
dat hormonale sluizen door
aorta en verborgen kamers
in hemels vredige paleizen
zich openen in ruime baan

Gutsend aardstralen neerdalend
in geurrijk afrodisiacale
tuin der lustgeneugtevijvers
rond metafysische fonteinen

Van zijn psychosomatische
parasympathische gestel
dat is te zeggen een althans
gesublimeerde variëteit

Van meer dan een intens en diep
doorleefd religieus moment
van ooitenalder eeuwigheid
stil staande in de tussentijd