Netgedichten

netgedicht (nr. 79.169):

Leugen

Je ziet jezelf
Jij ziet jezelf
Maar wie kijkt naar jou?
Wie stopt er niet bij de oppervlakte en
Ziet een stukje verder dan je zou
Hopen dat jezelf niet zakte
Naar diezelfde onbegrijpendheid

Als niemand ziet waar jij voor vecht
Als niemand ziet dat het je spijt
Dat alles niet echt
Maar in je hoofd
Want wat is oprecht
En wat had je aan jezelf beloofd
Dat jij
En niet zoals hun
Maar,
Zie je jezelf?

Als je zelf niet meer weet waar jij voor vecht
Als je zelf niet meer weet dat jij
Hoe zit het dan met die leugen
Dat jij beter was dan hen
Je niet verlaagde tot dezelfde onbenulligheden
Hoe zit het dan?

Alles davert, zwart
Links rechts, wat huh?
Zou je niet gewoon weer
Doen alsof
Dan gaat het plafond terug omhoog,
Schieten scherven terug in elkaar
Is er geen chaos meer
Want ja zo was het
Je ziet jezelf