Netgedichten

netgedicht (nr. 79.852):

De kroegbaas

De kroegbaas, van onbestemde leeftijd,
niet meer zo jong, eer wat belegen,
staat stategisch opgesteld achter de bar,
buiten valt gestaag de lenteregen.

Hij spoelt wat glazen, rangschikt flessen,
tapt een pilsje met het gemak
waaruit jarenlange ervaring spreekt,
hij is gepokt en gemazeld in het vak.

Als een veldheer staat hij in zijn kroeg,
klaar om het gewenste in te schenken,
een pinkbeweging is daarvoor genoeg,
hij hoeft er niet bij na te denken.

Soms heeft hij iets van een psycholoog
die naar verwarde gesprekken luistert,
maar is al lang immuum voor de onzin
die wordt geroepen of gefluisterd.

Als de laatste klant de deur uit is
schenkt hij zichzelf een whisky in,
een vast en onmisbaar onderdeel
van het dagelijkse sluitingsritueel.

Het was niet druk, stelt hij gelaten vast,
maar ach, 't is ook niet alle dagen feest,
dan staat hij op en sluit zijn zaak,
't is voor vandaag weer mooi geweest.