Netgedichten

netgedicht (nr. 81.595):

niemand anders dan mijzelf

plots staat hier een vreemd object
storm er niet op af pas op de plaats:
eerst denken dan doen

niet over één nacht ijs
met mijn slurf mijn ware zelf
een verkennend onderzoek nu

de achterkant van het object
is gesloten wellicht de onderkant
wacht…kijk eens even

zie mijn oorflappers
mijn slurf:
masseur en krachtpatser ineen

ik hoor ik voel ik zie het:
IK ben het helemaal
dat ik en niemand anders

dan mijzelf ben
al zo lang ik
mijzelf ken!

... In een onderzoek werd een grote spiegel in een olifantenverblijf geplaatst. Olifanten kunnen zichzelf in een spiegel herkennen, een teken van zelfbewustzijn. ...

Schrijver: J.Bakx
16 november 2023

joseline.bakx

xs4all.nl

Geplaatst in de categorie: dieren

zichzelf

herkennen

4.0 met 4 stemmen

184

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

J. Bakx, een jaar geleden

Dank jullie wel , collega-dichters!

Jan van Loosdrecht, een jaar geleden

Bewustzijn; mooi onderwerp. Mooi gedicht!

Mirjam den Broeder , een jaar geleden

Leuk en origineel gedicht vanuit de belevingswereld van de olifant, een intelligent en sociaal dier met een goed gevoel voor de eigen identiteit. Mooi beschreven, ik zie het voor me.

Max de Lussanet, een jaar geleden

Zo was er eens een nazaat - boreling
een mixture van twee paar diverse ogen

't oog van de dag, als dat van Mata Hari
in de regenwouden van Sumatra
helblauwe ogen en lichtblonde krullen

Het ander paar gelijkend
op de zon
die Oostersch uitrijst boven d'horizon
van Soerabaja's noordkust
van Oost-Java

een tijger bandjir, een riviertsunami
met gitzwart haar, donker gloeiende kolen

Geef je reactie op deze inzending: