Netgedichten

netgedicht (nr. 82.339):

Wedergeboorte

Hoe naïef je naam
Chinees te laten klinken.
Daarmee zet je ze wel erg
eenvoudig op het spoor.

'Spleetogen' mogen ze gerust heten
nu elke zachtheid werd vergeten,
ze je zonder mededogen villen,
omdat ze geld om te vergokken willen.

Ze dragen het mes tussen de tanden.
Je zal wel in het eten gaan
of in zo'n poedertje belanden
om pikken rechtop te laten staan.

Dat nemen ze tenminste aan,
want op de dag
dat een Chinees van vrouwlief mag,
kan het zomaar dat hij ondervindt

dat zijn vlag halfstok hangt
als sanctie voor dat schrikbewind.
Je schubben naai ik -
ik draai het gedicht gewoonweg terug -

aan vanaf je poten tot je rug
zodat je als afrodisiacum ongedaan gemaakt,
onbezoedeld poedelnaakt
als pangolin de dag begint.