Niemand is een eiland

het ‘alleen’ woont
prettig in het huis
gebouwd met
trouwe muren
en knusse hoeken
met ramen
dichtgeplakt voor
ogen die kijken

op de stoelen
zitten gedachten
te wachten
op hun beurt
ruziënde gevoelens
rennen rond de tafel
verschuilen zich voor
ogen die kijken

het ‘alleen’ woont
tussen klachten
krakende protesten
van ouderdom
maar nog steeds
verborgen voor
ogen die kijken

opengebroken huis
marcherende
hulptroepen nemen
alles in bezit
handen overal
het ‘alleen’
verschrompelt
en vlucht voor
ogen die kijken

alleen ogen kijken handen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 2 stemmen 37