Netgedichten

netgedicht (nr. 83.708):

Martelende stilte

we hadden
nog geen
woord
gewisseld in de
caleidoscoop
van gevoelens
die in ons raasden

bewegingsloos
stonden wij
elkaar aan te
staren verlamd
door de uitwerking
van ons moment
van kennismaking

natuurlijk hadden
wij elkaar al gezien
fragmentarisch
gesproken maar om
zo overdonderend
binnen te komen was
een hemels cadeau

we voelden ons totaal
anders liepen licht en
speels jouw ogen heb
ik niet meer losgelaten
je hand de hele sessie
vast gehouden toen zijn
data en info uitgewisseld

als ons fundament
om de wereld aan te
kunnen ook in de
martelende stilte van
totale anonimiteit
die net als liefde blijft
omdat zij nooit meer slijt