Netgedichten

netgedicht (nr. 83.767):

oktober

Waarheid van verwelkte bloemen
zorgt voor een nieuw decorum
betrapt door terugkerende
betoverde herfstdagen

zwarte kraaien vliegen
onder grauwe wolkenluchten
oude vlinders dansen
uitgeblust het sprookje uit

oktober laat laatste verlangens zwijgen
een man verdwaalt
in een woordenblos
eenzaam
door zijn weifelende wichelroede

zuchtend haalt
het landschap adem
steden laten
bonte natte parken zien
vol uitgelaten honden
met hun hongerige baasjes
regenvoeten onder gure windgebaren

oktober stottert nog met zonneschijn
alsof het eerste lichtstralen
van een late rijpe lente zijn
maakt herfst zijn vochtige voetstap

nader tot wat in stilte komen gaat.