Netgedichten

netgedicht (nr. 84.244):

Alona

Met één druk op de knop ben ik
bij mijn geliefde sprankelende
oekraïense uit poltava
schaduw van de dageraad

zij heeft iets klaargezet voor mij
kijkt mij met grote bruine ogen
aan van heel dichtbij
hypnotiserend één minuut lang
in haar zwarte negligé

Helaas helaas zijn wij twee uren hemelsbreed gescheiden
mijn wereld tussen wadden
en een drukbevaren noordzee
met op de bodem datakabels
en onder water russen

Jouw wereld een gevarenzone
met één druk op de knop
het luchtalarm dan moest je
voor de zoveelste keer schuilen

Ik heb de angst op jouw gezicht gezien, je moest haast huilen
maar in je kamer in de ochtendzon voel je je vrij
je was mijn schone muze in jouw vroege liefdeslicht