Netgedichten over geboorte

netgedicht (nr. 216):

kerst

kerstige dagen liggen
als molshopen mij te
bezweren om als
overtollig ballast
zich te ontdoen van
ellende die ik niet
bij toenaam wil zeggen

wij weten ik weet ze weten
dat het duister deze dagen
draagt in een kraag achter
een gebeeldhouwde vertoning
die geen kans van slagen heeft
in wording van vrede

liedjes versjes worden als
gerookt vlees in meezeulende
verpakkingen geaborteerd eer
ze het zogenaamde vreugdeslicht
zien als een verschijning die ons
verlossing komt geven ( brengen )
met een geboorte waar we allen
in een kribbe worden gegooid die
tenslotte onze dood zal inleiden
met lof en klaagliederen