Netgedichten

netgedicht (nr. 84.375):

Heden zonder verleden

laten wij het
toch eens
weer doen
een takje groen
wat rode bessen
planten in mosgroen

wij hebben ergens
nog zilveren slingers
die vaak langs onze
vingers zijn gegaan
en die we daarna
hebben vergeten

geen aandacht en
plaats voor vrede
op aard wel chaos
en opgroeiende jeugd
met andere ideeën
en vooral wensen

maar het kan niet
langer zo alles wegdoen
en vergeten zonder dat
het dementie mag heten
of desinteresse in het
heden zonder verleden

het lijkt veronachtzaming
van alles wat de mens
heeft aan goedheid en
medemenselijkheid en
het wordt nooit getoond
of naar buiten gebracht

laat maar zien dat wij en
zij ook die empathie hebben
naar anderen en samen
de goede bindingen hebben
liefde en warmte kunnen
geven in samen beleven

alles wegdoen en vergeten
ja zoiets mag dementie heten
in het besef waar je dan
eigenlijk aan bezig bent
je medemens levend
verbannen naar het graf

door negeren en liefdeloos
behandelen nog zijn wij
op tijd in de kruistocht met
klein beginnen alert en attent
zijn op onze medemens
die ook herinneringen kent