Netgedichten

netgedicht (nr. 84.959):

Compilotus

Zondagmiddag in augustus
sliep de wereld nog
om wat niet gekomen is
en tevens nooit verschijnen zal

Egoloos zei ik haar toen
blijf niet alleen ik neem je mee
ik haal je op ik vang de zon

Een zomerlang was ik haar schaduw en haar deeltijdkampioen
ze zei 'hoe meer jij mij wilt
daar waar ik ben en jij niet
is mijn land misschien iets te ver'

ik ben jouw reddeloos verloren
femina formosa
een lotus die zich opent in de onderbuik van jouw droomoord'

Een ongerept liefdesverhaal
in schittering van tranen
en toch en toch en toch en toch
geen leugentje om bestwil:
wat is in 's hemelsvredesnaam
die godvergeten liefde nog?

Wat dichters nog te zeggen hebben
heersen in de rust reflecties
in het interludium van hun
egoloos bewustzijn
daar liegen ze hun waarheid
in precisie van de werkelijkheid