Netgedichten

netgedicht (nr. 85.450):

De zielen weten

Diep verborgen leed
laat geen tijd verstrijken
Laat een getal nietszeggend zijn
heelt wonden, niet de pijn
voor zij die weten
en proberen te vergeten
of in vergetelheid geraken

En dan wij, in tijd die wel verstrijkt
De onvoorstelbaarheid ons niet bereikt
in Godsnaam nooit
in Godsnaam nooit

Als we niets meer kunnen dan
eventjes vredig stil zijn
om luidruchtig te mogen leven
omdat het kan
omdat dat kan
hier, zo ver weg van
en toch ook dichtbij
maar VRIJ, VRIJ, VRIJ!

Alleen de zielen weten