Netgedichten

netgedicht (nr. 85.523):

Een lieve reverence

ik hoorde een
zachte melodieuse
stem zingen in
het trappenhuis vaak
waren er kinderen
aan het spelen
bij slecht weer

en geen onvertogen
woord daar letten
de moeders wel op
de meisjesstemmen
gingen klaar en
zuiver soepel met
de trappen omhoog

in een mij
onbekende
en toch warm
melodische taal
met arabische
kantekeningen
in een fluitsegment

ik zag een aanzet
hoorde een bonk
en gil ik holde naar
boven waar zij op
een trede met een
grote bult op het
voorhoofd wachtend
op tranen van schrik

in plaats van applaus
een kleine lieve reverence
en een handkus
alles is goed afgelopen
ook de nachtwake na
de val..zij zal nooit meer
deze struikeling maken