Panacee

Merci Catherine! Je raakt hier aardige facetten...
In de zestig syllaben van een snelsonnet (6x10) spelen we op verschillende niveaus met taal. In dit geval ook met spelling.
In en tussen de regels door schuilen gedachten die op het eerste gezicht niet zo diep lijken, maar wel iets weergeven van de werkelijkheid van dit thema...een observatie...
die heb je in je commentaar mooi verwoord!

Je vangt de spanning en hoop zo krachtig in dit korte gedicht. Die “gespannen blikken tussen glazen muren” schetsen een beeld van frustratie en afstand, terwijl de wens naar gerechtigheid bijna tastbaar wordt. Het woord “panacee” geeft het een bijna magische lading, alsof er eindelijk een allesomvattende oplossing in zicht is — iets wat lang ontbroken heeft, misschien ook voor het OV. Die openheid in de laatste regel nodigt uit tot hoop en nieuwsgierigheid, heel treffend!