Paris s'éveille

In een gistend Parijs aan de vooravond
van het revolutiejaar achttien achtenveertig
droom ik 's nachts na een
wandeling
door een donkere schacht

een lange tunnel - alles is
even duister
als in dat ziploze ritsloze nummer
in een coupé in een trein
als een kluister

dan, aan het eind, kom ik aan
op een plein
de straatstenen al even grauw
als de lucht
geen mens te zien, van god
verlaten

om mij heen een vulkaan
die op uitbarsten staat:
de lichtstad, een kruitvat dat trilt
op z'n vesten

Ik ontwaar aan de overkant vage contouren
duistere vormen, gerichte
kanonnen
dan uit het niets rent een schare voorbij

mannen vrouwen en kinderen haveloos
schreeuwen en zeggen mij
'maak dat u wegkomt!'
een jonge vrouw met kind
op haar rug
zegt 'het brood is te duur,
't is een gotspe- een schande!'

Aan de overkant zag ik eerst nog wat flitsen
daarna de dreun van het grote kanon
als een vulkaan die op uitbarsten staat:
de lichtstad - een kruitvat dat trilt
op z'n vesten

als iemand buiten
de koepoort
dicht laat knallen
word ik één klap
wakker...

... Een wekdroom, naar Victor Hugo

youtu.be/9ghYMqw1MHk?si=QKXt572cgJ_08Xhc

@Rens:

Ik kroop in de huid
van Victor Hugo,
die zich als geestelijk vader
- auctor intellectualis -
onderscheidde als naturalist...

...die daar als auteur,
tevens chef de cuisine,
als grand maître als het ware geestelijk vader van is...

een kunststroming
die in tegenstelling
tot l'art pour l'art,
de nadruk legt op het
realistisch weergeven
van de werkelijkheid,
met name door middel
van de natuur...

in schilderkunst, filosofie
en literatuur...
waar het wordt gezien als een uitvloeisel van het realisme;
de werkelijkheid wil het
zo nauwkeurig mogelijk weergeven...

met een focus op
taboeonderwerpen
en het determinisme
als onontkoombaar noodlot
van personages ...