wat niet heelt

nog altijd zwermt
verdriet in de schaduw
van haar lijf
altijd nog schuift het
gemis over haar huid
zwerft het verdriet
onder de hemel door

nog altijd breekt
een steen het
fragiele hart
altijd nog is er
de pijn die haar
lichaam kneedt die
nooit meer overgaat

... Opgedragen aan Ellen Venhuizen en haar dochter.
Mevrouw Venhuizen is voorzitter van DNA, de Nederlandse Afstandsmoeder. ...

Gemis

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.8 met 16 stemmen 318