Dit gedicht

verklaart de oorlog.
Het wil mij met stomheid slaan,
dus
haal ik diep adem
en gil als een sirene
mijn stembanden stuk.

De strijd wordt feller,
het wil mij met blindheid slaan.
Dus
houd ik mijn rug recht
en staar als een zonnebloem
in de schelle schijf
totdat die uitdooft -

Met mij valt niet te sollen,
dat snapt het gedicht nu ook.

Dit gedicht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 3 stemmen 55