Dichtgetimmerd dichtersoog
Voor mij strekt zich het landschap uit
dat al zo vaak zouteloos beschreven is;
de torens die staan voor de verveling,
uitgestorven bloemen door de stikstof.
Het overschot aan bramen verraadt
hoe slecht het gaat met de omgeving;
de hitte drukt de diepe wanhoop uit
waartoe de aarde zich genoodzaakt voelt.
Mishandelde koeien grazen hoornloos
op biljartlakens zonder kraak of smaak;
de boer doet alsof hij hard werken moet
om maar geen echt leven aan te gaan.
Ik kan eindeloos zitten op de dijken,
kijken naar het verglijden van de tijd;
de schepen die dwepen met zingeving
verdrinken aan de horizon in loosheid.
Ik ben een dichter die verkeerd geboren is,
dit holle landschap kan mij niet bekoren;
de rijen wilgen mogen geen naam hebben,
de afwezigheid van een verscheidenheid
aan vogels en insecten is een direct gevolg
van de waardeloze mens en zijn wangedrag.
Was er maar een god geweest die dit voorzag,
dan had hij ons zeer zeker niet laten bestaan.
Inzender: Laurent de Buisson, 5 juli 2025
Geplaatst in de categorie: natuur