Netgedichten

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 86.270):

Bezinningsbloemen

Het toeval stuit op zijn ongeduld;
als wat niet te verwachten viel,
rende hij met de paarden mee
in de roze en blauwe slierten
van een traumatiserend strevende zon.

'De spinsels van het zó gewende;
een onverzoenlijk tegenstreven',
waar het allemaal begon.

"Mijn zoon, zoek voor jezelf
een wereldzee van jouw formaat,
want deze beken zijn te kleingeestig
en gevuld met een overvloed aan
de meest exotische soorten
van (bio)diversiteitshaat."

Met Bucephalus onder bedwang
zou hij zijn hang naar een grootse strijd
onder geen beding hoeven te bedwingen;

tot aan de slag bij Hydaspes streed hij,
gezeten op de brede rug van dat licht,
van die ongehinderde Hippowildernis.

Als een meest onbeduidend handwerk
van zuignappende synapses, bevreemden
deze zinsneden de afgetrapte rijlaarzen

door perken bezinningsbloemen stampend.