Radler voor Boeren

Ook mij kan het gebeuren,
dat ene moment
in de zon, die lach
waardoor de wolk
voor onze ogen breken kon;

struikelen door de realiteit,
feiten schudden als kaarten,
mijn kalme aard door de wind
op hol laten slaan en losgaan
op nadelige scenario’s;

mijn bureau bij wijze van,
maar alleen als voorbeeld voor zo’n raar geval dan,
leeggeruimd en in een tas,
bij gebrek aan een doosje, groot hoeft ‘t niet,
als poespas ingepakt

om weg te kunnen rennen,
om me niet te laten kennen,
om het boerse verstand te jennen.

Ik hoef niet aan onze geur te wennen,
als ik zijn ogen
verdronken door mijn zijn glijden voel,
wij beiden niets liever doen,
geen van ons anders bedoelt.

Ik,
als zelf- en welgevormde vrouw,
ken pappenheimers
waar de gemiddelde zelfberijder,
net als veel vrouwen trouwens,
in de hele wereld nog niet,
of nooit niet van mogen dromen;

ik ben al op bijzondere plekken gekomen.

Wanneer deed jij voor ‘t laatst
een poging
om op een koude bergtop
jouw plas te laten stomen?

Biografie van deze schrijver

Onvoorzien Avontuur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 5