Netgedichten

netgedicht (nr. 87.748):

DE HOFVIJVER

Aan de overkant
van het Torentje,
daar gebeurt altijd iets:
of zijn er twee stoelen
of staat er – geparkeerd –
alleen maar één fiets

Twee lege stoelen
in stil gesprek
tegenover elkaar

Ooit zaten er
twee mensen op

Tijdens hun avondwandelingen
langs een rij straatlantaren
haalden twee schaduwen
hen herhaaldelijk in

Héél benauwd kregen ze het…
en weg zijn ze
om nooit meer terug te keren

En dan
staan beide stoelen
weer gestapeld op elkaar
boven een hoop
bomvolle vuilniszakken

Onbeschaamd
alsof ze twee dieren waren
bedrijven ze liefde,
de Algemene Zaken
zijn hun ooggetuigen

Op een dag
zijn zowel de stoelen
als ook de fiets weg
net zoals al recentelijk
twee minister-presidenten geschiedde

De ene – zou die eenzame fiets
van hem zijn geweest? –
trok naar het zuiden
vanwaaruit hij nog steeds
op de vliegende tapijten
van de Russische tsaar waakt

De andere is inmiddels
alweer allang
demissionaire

En dé toekomstige?
Heropening van het Binnenhof –
dat voorlopig
met een hoop miljarden
binnenstebuiten gekeerd wordt –
zal hij niet meer meemaken,
althans niet
als minister-president…

Zo blijven
wat dansende vuurvliegjes
alleen nog maar achter
op het eilandje
midden in de Hofvijver

En ook die zullen
snel wegvliegen

Binnenkort weer
niemand meer
om de Maurits Oude Meesters
gezelschap te houden…