inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 471):

DAGJESMAN

'k Zit aan 't namiddagstille strand
wat oud en vadsig bij te komen.
Daar nadert over 't rulle zand
een wezen uit zeer stoute dromen.

Een vlotte tred, een slank postuur,
een strakke broek, zwart lange haren,
een topje... ach mijn smeulend vuur
laait op en komt niet tot bedaren.

Vooral niet als met zwoele lach
zij rechtstreeks naar me toe komt lopen
en ik heel hitsig peins: oh mag
ik eindelijk op zo'n wonder hopen...?

Ik voel me als ze voor me staat
heel opgewonden, warm en blij.
Ze zegt: "Wat fijn dat ik je zie..."
tegen een knul vlak achter mij.

Schrijver: Hans Mooi, 13 juli 2002


Geplaatst in de categorie: lightverse

2.2 met 22 stemmen aantal keer bekeken 485

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)