Eindelijk begint het einde
Geworpen in het leven
adem ik je lucht
Als ik maar kon zweven
ver weg van deze klucht
Het is reeds lang beslist
wat van ons zal komen
Opvoorhand reeds gekist,
vers voedsel voor de bomen
Is wat ik droom geen realiteit?
We zijn toch allen beschoren
ons lot van eenzaamheid,
wat zal mij de werkelijkheid storen
We zijn toch al lang verloren
vanaf we zijn geboren
Niemand kan ons aanhoren
en uiteindelijk begint alles...
...opnieuw van tevoren
Geplaatst in de categorie: filosofie
ik zal terug gaan naar de aarde.
Toen jij me baarde,
was mijn vonnis al geveld.
Mijn dood,
begon al in jouw schoot.
Indringend gedicht, Tristan, dank je