Netgedichten

netgedicht (nr. 1.471):

Tijd heelt alle wonden

je hebt me van mijn hart bestolen
jaren gelee heb je het verstopt
alleen voor jou heeft het geklopt
als je het daartoe had bevolen

je hebt me van mijn tikkertje beroofd
wist mij hartloos te verblinden
ik droomde ‘t zelfs niet terug te vinden
trouw heb ik mijn leven beloofd

te lang zijn wij al geen beminden
te veel heb ik me uitgesloofd
te zwak om nog alleen te slapen

de wond is niet meer te verbinden
het kloppen is met de tijd gedoofd
het bloedend gat dat is gaan gapen