Netgedichten

netgedicht (nr. 1.700):

Goden van de liefde

Geest van de wind beteugel je kracht
zodat je stem door het gras zal fluisteren
en lispelend vertelt van alle wijze verhalen
die je meenam vanuit het verre dwalen,
mijn wachtend oor zal open luisteren

Geest van het water beroer mij zacht
laat je ziel door mijn lichaam stromen
geef me de diepte waaruit jij geboren bent
zodat mijn hart zichzelf weer herkent
en mooier dan ooit zal kunnen dromen

Geest van het vuur temper je pracht
laat je gloed mij niet verschroeien
maar mijn kil gevoel verwarmen
dat mij drijft naar zachte armen
en een lief die mij kan boeien

Geest van de aarde schenk je vacht
laat je rijkdom mijn honger stillen
zodat het knagend beest verstomt
niet meer zo luid en heftig gromt
en niets meer dan zwijgen zou willen.