Netgedichten

netgedicht (nr. 2.172):

Ga nu maar

Dartel fladder je van bloem tot bloem,
gulzig slurpend van de zoete nectar
tot je languit achterovertuimelt
en je bolle buik de hemel raakt.
Zalig zachtjes dommel je in
en wieg je dronken heen en weer
op golven van zorgeloze harmonie
geverfd in frisse zomerkleuren.
Op reis wou je, naar het land waar
geen insect je prikken kan, waar
intens de geur van het kortgewiekte gras,
dat speelt onder je voeten,
ga nu maar snel, mijn kind,
het wachten is voorbij.