Netgedichten

netgedicht (nr. 2.342):

GEWELD OP AARD

De mensen zoeken waarde
Voor hun spullen en hun geld
En om dat te bereiken
Gebruiken ze wapens en geweld

Mijn buurvrouw huilde zachtjes
Toen haar zoontje overleed
Zijn lichaam niet te herkennen
Nadat die tank er over reed

Het huilen en de tranen
Stromen grote rivieren vol
Zo gaat dat sinds de mensheid
Regeert over deze aardbol

De kolder in de koppen
Het afslachten van eigen soort
Maar in deze tijden van oorlog
Wordt het niet gezien als moord

Dus sterven duizenden mensen
Onder een vaandel van de vrede
Maar de leiders van de aarde
Zijn niet vatbaar voor rede