Netgedichten

netgedicht (nr. 2.437):

Letterchauvinisme

Vóórdat mijn wieg was klaargezet
Werd de mooiste letter van het alfabet
Als initiaal voor mijn achternaam gereserveerd
Om vele redenen ben ik daarmee vereerd

Hij kan nooit alleen door 't leven gaan
Doch moet altijd met U samengaan
Om een leesbaar woord te vormen
Dat voldoet aan deze exclusieve normen.
Hij is sierlijk, zeer elegant
Héél zeldzaam ook want...

Als ik iets geletterds wil gaan kopen
Dan kan ik uren, uren lopen
Maar mijn letter vind ik niet
Overigens soms tot mijn verdriet
Zo graag wil ik mij met hem sieren
en geplaatst zien op álle papieren
die mij door de handen gaan.

Maar ik laat mij niet verslaan

Kan hij dan niet als KOPSTUK pronken
Steeds zal hij als SLUITSTUK naar mij lonken.