Netgedichten

netgedicht (nr. 3.591):

Slapende vlinders

Groeiende zinnen
gedragen door het licht en de warmte
in sprekende ogen

Jouw omfloerste stem
geeft klanken een sleutel
en stromen mijn hart binnen

Kwetsbaar planten zij zich
in warme volle grond
hechtend aan een intens gevoel

Slapende vlinders krijgen
de kans zich te ontpoppen
hun mooiste kleuren
stralen mij tegemoet

wanneer zij twinkelend
de vrijheid kiezen
is het net of ik even
door ze geraakt ben
heel even maar