Netgedichten

netgedicht (nr. 4.132):

Kijkdoos

Ik plukte zo maar achteloos
wat letters langs de beek
verborg ze in een hoedendoos
en kuierde nog een week

Toen ik later heimlijk blikte
door een spleetje langs de rand
zag ik hoe God de woorden schikte
in een bovenaards verband

Zag zijn hand de taal beroeren
zoals geen schepsel roeren kon
liet mij op zijn Woord vervoeren
naar een rustplaats in de zon.