Schandpaal in Brussel
Zon schatert naar de witte gevels
Wind woelt in het lover
Het Jubelpark stroomt vol...
Een rouwstoet van rebellen
Ze dragen een gipsen vuist
Verbijten de razende traan
Hun verzet tegen smog en hoogverraad
Want bos wijkt voor beton
Een roettong likt aan de groene long
De tuba pronkt met een wijde stem
Trompetten scheuren de zucht
Vullen het plein met flarden
Die de snaar strelen, het merg treffen
Zo verdwalen ze in een taal
Het verhaal is ver zoek
Misschien verspreid in het rumoer
Misschien verenigd in de vuist
Tuba en tropetten
Smoren het klagend koor
Kreten van verf op spandoek
Getuigen van onmacht
Ze dragen een kist door de wetstraat
De minister, de grootste schietschijf
Ligt opgebaard
Als een stropop met een duivelsmasker
De schandpaal staat al klaar
Op een eiland in de Stille Zuidzee
grijnst een beursbaron in zijn kraag.
Geplaatst in de categorie: woede