inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 4.202):

Schandpaal in Brussel

Zon schatert naar de witte gevels
Wind woelt in het lover
Het Jubelpark stroomt vol...
Een rouwstoet van rebellen

Ze dragen een gipsen vuist
Verbijten de razende traan
Hun verzet tegen smog en hoogverraad
Want bos wijkt voor beton
Een roettong likt aan de groene long

De tuba pronkt met een wijde stem
Trompetten scheuren de zucht
Vullen het plein met flarden
Die de snaar strelen, het merg treffen

Zo verdwalen ze in een taal
Het verhaal is ver zoek
Misschien verspreid in het rumoer
Misschien verenigd in de vuist

Tuba en tropetten
Smoren het klagend koor
Kreten van verf op spandoek
Getuigen van onmacht

Ze dragen een kist door de wetstraat
De minister, de grootste schietschijf
Ligt opgebaard
Als een stropop met een duivelsmasker

De schandpaal staat al klaar
Op een eiland in de Stille Zuidzee
grijnst een beursbaron in zijn kraag.

Schrijver: Wimper, 9 maart 2004


Geplaatst in de categorie: woede

1.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.214

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)